معرفی وبلاگ

اَللّهُمَ صَلِّ عَلي علي بن مُوسَي الِّرِضاالمَرُتَضي اَلاِمامِ التَّقيِّ النَّقيِّ وَ حُجَتِکَ عَلي مَن فَوقَ الاَرضِ وَ مَن تَحتَ الثَّري اَلصِدّيقِ الشَّهيدِ صَلاةً کَثيرَةً تآمَّةً زاکِيَةً مُتَواصِلَةً مِتَواتِرَةً مُتَرادِفَةً کَاَفضَلِ ما صَلَّيتَ عَلي اَحَدٍ مِن اَوليائِکَ . (با التماس دعا) این سایت به منظور آموزش نکات مهم کمک آموزشی و کنکور سراسری و دانشگاه آزاد ایجاد گردیده است لذا از همه ی اساتید ، معلمین و دانش پژوهان گرامی خواستار اعلام نظر می باشیم . و از آنجایی که در اندیشه توسعه ی این وب سایت هستیم از اساتید ، دبیران ، دانشجوایان و علاقمندان زبان عربی که مایل باشند ما را در نوشتن و بارگذاری مطالب یاری کنند بدین وسیله صمیمانه دعوت به عمل می آوریم . با آرزوی توفیق برای همه ی شماعزیزان دل برادر **تمام حقوق مادی و معنوی این سایت برای « آقای سلیمانی » محفوظ می باشد**

ارتباط با مدیر وبلاگ

صفحه ها

صفحه يك (معاهدة عدم انتشار الأسلحة النووية )

دسته

مذهبي (1)

نکته های کنکوری و کمک آموزشی (1)

سئوالات کنکور (1)

عربی 1 (0)

زبان و ادبیات عرب (0)

عمومي (0)

بدون موضوع (14)

آرشیو

ازتاریخ 1392/02/01 تا تاریخ 1392/02/31

ازتاریخ 1391/04/01 تا تاریخ 1391/04/31

ازتاریخ 1390/08/01 تا تاریخ 1390/08/30

ازتاریخ 1387/08/01 تا تاریخ 1387/08/30

ازتاریخ 1386/04/01 تا تاریخ 1386/04/31

ازتاریخ 1385/10/01 تا تاریخ 1385/10/30

ازتاریخ 1385/08/01 تا تاریخ 1385/08/30

ازتاریخ 1385/06/01 تا تاریخ 1385/06/31

ازتاریخ 1385/05/01 تا تاریخ 1385/05/31

ازتاریخ 1385/04/01 تا تاریخ 1385/04/31

آمار وبلاگ

تعداد بازدید : 34912

تعداد نوشته ها : 18

تعداد نظرات : 4

Rss

طراح قالب

مهدي يوسفي

ولادت سيد الشهداء ع

تبريك ميلاد امام حسين (ع)

به هر طرف نگري جلوه‌ي جمال خداست	ادب كنيد كه ميــلاد سيــــدالشهداست
شكــــوه داوري و صـــــورت محمدي‌اش	دل از رســـول خدا مي‌برد زبس زيباست
هنـــوز نامده بگرفت دست فطـــــرس را	كه دست‌گيـــــري از پا فتادگان با ماست
به بيت وحي، چــــــراغ هدايتي تابيـــــد	كه روشنايش افــزون ز وسعت دنياست
خــــدا به ختــم رسل كشتي نجاتي داد	كه پيش وسعت او گم، هزارها درياست
در انبيا و رســـل، در ائمه تنها اوســــت	كه خاك تربتش از بهـر درد خلق دواست

اين جشن را با كارت پستال‌هاي زيبا به دوستان خود تبريك بگوييد.

صلوات از طرف خالق سرمد، به جمال گل نورسته‌ي احمد، كه شكفته است به رويش گل لبخند محمد، بگرفته است به بر سيد ابرار چو جانش، زده گلبوسه به زير گلو و لعل لب و چشم و دهانش، رخ تابنده نموده، لب جان بخش گشوده، به نگاهي دل پيغمبر اسلام ربوده، چه جمالي، چه كمالي، چه جلالي، به نبي و علي‌ابن ابي طالب و زهرا و حسن باد مبارك، همه گويند كه اين عيد ولادت، به خدا و همه خلق خدا باد مبارك، چه بگويم به ثنايش، همه مرهون عطايش، همه عالم به فدايش، دو جهان روي نمايش، همه ديدند به ماه رخش آيينه‌ي معبود نما را.

امام حسين عليه‌السلام فرموده‌اند:

كسي كه بخواهد از راه گناه به مقصدي برسد، ديرتر به آروزيش مي‌رسد و زودتر به آنچه مي‌ترسد گرفتار مي‌شود. بحار الانوار، ج 78، ص 120

(0) نظر

دسته ها : مذهبي

شنبه 1391/4/3 7:25

معلقه زهير بن ابي سلمي

1- أَمِنْ أُمِّ أَوْفَى دِمْنَـةٌ لَمْ تَکَلَّـمِ بِحَـوْمَانَةِ الـدُّرَّاجِ فَالمُتَثَلَّـمِ 2- وَدَارٌ لَهَـا بِالرَّقْمَتَیْـنِ کَأَنَّهَـا مَرَاجِیْعُ وَشْمٍ فِی نَوَاشِرِ مِعْصَـمِ بِهَا العِیْنُ وَالأَرْآمُ یَمْشِینَ خِلْفَـةً وَأَطْلاؤُهَا یَنْهَضْنَ مِنْ کُلِّ مَجْثَمِ وَقَفْتُ بِهَا مِنْ بَعْدِ عِشْرِینَ حِجَّةً فَـلأیَاً عَرَفْتُ الدَّارَ بَعْدَ تَوَهُّـمِ أَثَـافِیَ سُفْعاً فِی مُعَرَّسِ مِرْجَـلِ وَنُـؤْیاً کَجِذْمِ الحَوْضِ لَمْ یَتَثَلَّـمِ فَلَـمَّا عَرَفْتُ الدَّارَ قُلْتُ لِرَبْعِهَـا أَلاَ أَنْعِمْ صَبَاحاً أَیُّهَا الرَّبْعُ وَاسْلَـمِ تَبَصَّرْ خَلِیْلِی هَلْ تَرَى مِنْ ظَعَائِـنٍ تَحَمَّلْـنَ بِالْعَلْیَاءِ مِنْ فَوْقِ جُرْثُـمِ جَعَلْـنَ القَنَانَ عَنْ یَمِینٍ وَحَزْنَـهُ وَکَـمْ بِالقَنَانِ مِنْ مُحِلٍّ وَمُحْـرِمِ عَلَـوْنَ بِأَنْمَـاطٍ عِتَاقٍ وکِلَّـةٍ وِرَادٍ حَوَاشِیْهَـا مُشَاکِهَةُ الـدَّمِ وَوَرَّکْنَ فِی السُّوبَانِ یَعْلُوْنَ مَتْنَـهُ عَلَیْهِـنَّ دَلُّ النَّـاعِمِ المُتَنَعِّــمِ بَکَرْنَ بُکُورًا وَاسْتَحْرَنَ بِسُحْـرَةٍ فَهُـنَّ وَوَادِی الرَّسِّ کَالْیَدِ لِلْفَـمِ وَفِیْهـِنَّ مَلْهَـىً لِلَّطِیْفِ وَمَنْظَـرٌ أَنِیْـقٌ لِعَیْـنِ النَّـاظِرِ المُتَوَسِّـمِ کَأَنَّ فُتَاتَ العِهْنِ فِی کُلِّ مَنْـزِلٍ نَـزَلْنَ بِهِ حَبُّ الفَنَا لَمْ یُحَطَّـمِ فَـلَمَّا وَرَدْنَ المَاءَ زُرْقاً جِمَامُـهُ وَضَعْـنَ عِصِیَّ الحَاضِرِ المُتَخَیِّـمِ ظَهَرْنَ مِنْ السُّوْبَانِ ثُمَّ جَزَعْنَـهُ عَلَى کُلِّ قَیْنِـیٍّ قَشِیْبٍ وَمُفْـأَمِ فَأَقْسَمْتُ بِالْبَیْتِ الذِّی طَافَ حَوْلَهُ رِجَـالٌ بَنَوْهُ مِنْ قُرَیْشٍ وَجُرْهُـمِ یَمِینـاً لَنِعْمَ السَّـیِّدَانِ وُجِدْتُمَـا عَلَى کُلِّ حَالٍ مِنْ سَحِیْلٍ وَمُبْـرَمِ تَدَارَکْتُـمَا عَبْسًا وَذُبْیَانَ بَعْدَمَـا تَفَـانَوْا وَدَقُّوا بَیْنَهُمْ عِطْرَ مَنْشَـمِ وَقَدْ قُلْتُمَا إِنْ نُدْرِکِ السِّلْمَ وَاسِعـاً بِمَالٍ وَمَعْرُوفٍ مِنَ القَوْلِ نَسْلَـمِ فَأَصْبَحْتُمَا مِنْهَا عَلَى خَیْرِ مَوْطِـنٍ بَعِیـدَیْنِ فِیْهَا مِنْ عُقُوقٍ وَمَأْثَـمِ عَظِیمَیْـنِ فِی عُلْیَا مَعَدٍّ هُدِیْتُمَـا وَمَنْ یَسْتَبِحْ کَنْزاً مِنَ المَجْدِ یَعْظُـمِ تُعَفِّـى الکُلُومُ بِالمِئینَ فَأَصْبَحَـتْ یُنَجِّمُهَـا مَنْ لَیْسَ فِیْهَا بِمُجْـرِمِ یُنَجِّمُهَـا قَـوْمٌ لِقَـوْمٍ غَرَامَـةً وَلَـمْ یَهَرِیقُوا بَیْنَهُمْ مِلْءَ مِحْجَـمِ فَأَصْبَحَ یَجْرِی فِیْهِمُ مِنْ تِلاَدِکُـمْ مَغَـانِمُ شَتَّـى مِنْ إِفَـالٍ مُزَنَّـمِ أَلاَ أَبْلِـغِ الأَحْلاَفَ عَنِّى رِسَالَـةً وَذُبْیَـانَ هَلْ أَقْسَمْتُمُ کُلَّ مُقْسَـمِ فَـلاَ تَکْتُمُنَّ اللهَ مَا فِی نُفُوسِکُـمْ لِیَخْفَـى وَمَهْمَـا یُکْتَمِ اللهُ یَعْلَـمِ یُؤَخَّـرْ فَیُوضَعْ فِی کِتَابٍ فَیُدَّخَـرْ لِیَـوْمِ الحِسَـابِ أَوْ یُعَجَّلْ فَیُنْقَـمِ وَمَا الحَـرْبُ إِلاَّ مَا عَلِمْتُمْ وَذُقْتُـمُ وَمَا هُـوَ عَنْهَا بِالحَـدِیثِ المُرَجَّـمِ مَتَـى تَبْعَـثُوهَا تَبْعَـثُوهَا ذَمِیْمَـةً وَتَضْـرَ إِذَا ضَرَّیْتُمُـوهَا فَتَضْـرَمِ فَتَعْـرُکُکُمْ عَرْکَ الرَّحَى بِثِفَالِهَـا وَتَلْقَـحْ کِشَـافاً ثُمَّ تُنْتَجْ فَتُتْئِـمِ فَتُنْتِـجْ لَکُمْ غِلْمَانَ أَشْأَمَ کُلُّهُـمْ کَأَحْمَـرِ عَادٍ ثُمَّ تُرْضِـعْ فَتَفْطِـمِ فَتُغْـلِلْ لَکُمْ مَا لاَ تُغِـلُّ لأَهْلِهَـا قُـرَىً بِالْعِـرَاقِ مِنْ قَفِیْزٍ وَدِرْهَـمِ لَعَمْـرِی لَنِعْمَ الحَـیِّ جَرَّ عَلَیْهِـمُ بِمَا لاَ یُؤَاتِیْهِم حُصَیْنُ بْنُ ضَمْضَـمِ وَکَانَ طَوَى کَشْحاً عَلَى مُسْتَکِنَّـةٍ فَـلاَ هُـوَ أَبْـدَاهَا وَلَمْ یَتَقَـدَّمِ وَقَـالَ سَأَقْضِی حَاجَتِی ثُمَّ أَتَّقِـی عَـدُوِّی بِأَلْفٍ مِنْ وَرَائِیَ مُلْجَـمِ فَشَـدَّ فَلَمْ یُفْـزِعْ بُیُـوتاً کَثِیـرَةً لَدَى حَیْثُ أَلْقَتْ رَحْلَهَا أُمُّ قَشْعَـمِ لَدَى أَسَدٍ شَاکِی السِلاحِ مُقَـذَّفٍ لَـهُ لِبَـدٌ أَظْفَـارُهُ لَـمْ تُقَلَّــمِ جَـریءٍ مَتَى یُظْلَمْ یُعَاقَبْ بِظُلْمِـهِ سَرِیْعـاً وَإِلاَّ یُبْدِ بِالظُّلْـمِ یَظْلِـمِ دَعَـوْا ظِمْئهُمْ حَتَى إِذَا تَمَّ أَوْرَدُوا غِمَـاراً تَفَرَّى بِالسِّـلاحِ وَبِالـدَّمِ فَقَضَّـوْا مَنَایَا بَیْنَهُمْ ثُمَّ أَصْـدَرُوا إِلَـى کَلَـأٍ مُسْتَـوْبَلٍ مُتَوَخِّـمِ لَعَمْرُکَ مَا جَرَّتْ عَلَیْهِمْ رِمَاحُهُـمْ دَمَ ابْـنِ نَهِیْـکٍ أَوْ قَتِیْـلِ المُثَلَّـمِ وَلاَ شَارَکَتْ فِی المَوْتِ فِی دَمِ نَوْفَلٍ وَلاَ وَهَـبٍ مِنْهَـا وَلا ابْنِ المُخَـزَّمِ فَکُـلاً أَرَاهُمْ أَصْبَحُـوا یَعْقِلُونَـهُ صَحِیْحَـاتِ مَالٍ طَالِعَاتٍ بِمَخْـرِمِ لِحَـیِّ حَلالٍ یَعْصِمُ النَّاسَ أَمْرَهُـمْ إِذَا طَـرَقَتْ إِحْدَى اللَّیَالِی بِمُعْظَـمِ کِـرَامٍ فَلاَ ذُو الضِّغْنِ یُدْرِکُ تَبْلَـهُ وَلا الجَـارِمُ الجَانِی عَلَیْهِمْ بِمُسْلَـمِ سَئِمْـتُ تَکَالِیْفَ الحَیَاةِ وَمَنْ یَعِـشُ ثَمَانِیـنَ حَـوْلاً لا أَبَا لَکَ یَسْـأَمِ وأَعْلـَمُ مَا فِی الْیَوْمِ وَالأَمْسِ قَبْلَـهُ وَلکِنَّنِـی عَنْ عِلْمِ مَا فِی غَدٍ عَـمِ رَأَیْتُ المَنَایَا خَبْطَ عَشْوَاءَ مَنْ تُصِبْ تُمِـتْهُ وَمَنْ تُخْطِىء یُعَمَّـرْ فَیَهْـرَمِ وَمَنْ لَمْ یُصَـانِعْ فِی أُمُـورٍ کَثِیـرَةٍ یُضَـرَّسْ بِأَنْیَـابٍ وَیُوْطَأ بِمَنْسِـمِ وَمَنْ یَجْعَلِ المَعْروفَ مِنْ دُونِ عِرْضِهِ یَفِـرْهُ وَمَنْ لا یَتَّقِ الشَّتْـمَ یُشْتَـمِ وَمَنْ یَکُ ذَا فَضْـلٍ فَیَبْخَلْ بِفَضْلِـهِ عَلَى قَوْمِهِ یُسْتَغْـنَ عَنْـهُ وَیُذْمَـمِ وَمَنْ یُوْفِ لا یُذْمَمْ وَمَنْ یُهْدَ قَلْبُـهُ إِلَـى مُطْمَئِـنِّ البِرِّ لا یَتَجَمْجَـمِ وَمَنْ هَابَ أَسْـبَابَ المَنَایَا یَنَلْنَـهُ وَإِنْ یَرْقَ أَسْـبَابَ السَّمَاءِ بِسُلَّـمِ وَمَنْ یَجْعَلِ المَعْرُوفَ فِی غَیْرِ أَهْلِـهِ یَکُـنْ حَمْـدُهُ ذَماً عَلَیْهِ وَیَنْـدَمِ وَمَنْ یَعْصِ أَطْـرَافَ الزُّجَاجِ فَإِنَّـهُ یُطِیـعُ العَوَالِی رُکِّبَتْ کُلَّ لَهْـذَمِ وَمَنْ لَمْ یَذُدْ عَنْ حَوْضِهِ بِسِلاحِـهِ یُهَـدَّمْ وَمَنْ لا یَظْلِمْ النَّاسَ یُظْلَـمِ وَمَنْ یَغْتَرِبْ یَحْسَبْ عَدُواً صَدِیقَـهُ وَمَنْ لَم یُکَـرِّمْ نَفْسَـهُ لَم یُکَـرَّمِ وَمَهْمَا تَکُنْ عِنْدَ امْرِئٍ مَنْ خَلِیقَـةٍ وَإِنْ خَالَهَا تَخْفَى عَلَى النَّاسِ تُعْلَـمِ وَکَاءٍ تَرَى مِنْ صَامِتٍ لَکَ مُعْجِـبٍ زِیَـادَتُهُ أَو نَقْصُـهُ فِـی التَّکَلُّـمِ لِسَانُ الفَتَى نِصْفٌ وَنِصْفٌ فُـؤَادُهُ فَلَمْ یَبْـقَ إَلا صُورَةُ اللَّحْمِ وَالـدَّمِ وَإَنَّ سَفَاهَ الشَّـیْخِ لا حِلْمَ بَعْـدَهُ وَإِنَّ الفَتَـى بَعْدَ السَّفَاهَةِ یَحْلُـمِ سَألْنَـا فَأَعْطَیْتُـمْ وَعُداً فَعُدْتُـمُ وَمَنْ أَکْـثَرَ التّسْآلَ یَوْماً سَیُحْـرَم

(1) نظر

دسته ها :

جمعه 1387/8/24 20:32

ترکیب وصفی

ترکیب وصفی نسبت دادن یک اسم به اسم دیگر است که درآن ، اسم دوم به تنهایی وجود خارجی ندارد . در این ترکیب ، به اسم اول « موصوف » و به اسم دوم « صفت » گفته می شود . مثال : الوردةُ الجمیلةُ = ترکیب وصفی الوردة = موصوف ، الجمیلة = صفت نکته : به صفت « نعت » و به موصوف « منعوت » هم گفته می شود . پس صفت اسمی است که بعد از موصوف خود میآید و آن را توصیف می نماید و دارای دو قسم می باشد : 1) صفت مفرد : صفتی است که فقط یک کلمه است . مثال : الطفلُ الصغیرُ ، شجرةٍ باسقةٍ نکته : هر گاه صفت مفرد باشد در چهار مورد با موصوف خود مطابقت می کند . 1- عدد ( مفرد ، مثنی ، جمع ) 2- جنس ( مذکر یا مونث ) 3- شناسایی ( معرفه یا نکره ) 4- اعراب ( رفع ، نصب ، جرّ ) 1- عدد الرَّجُلُ المؤمنُ الفلّاحانِ النشيطانِ الجنودُ الأقوياء مفرد مفرد مثنّي مثني جمع جمع 2- جنس: التلميذُ الصغيرُ التلميذةُ الصغيرةُ مذكر مذكر مؤنّث مؤنّث 3- معرفه و نكره: الشجرةُ الباسقةُ شجرةٌ باسقةٌ معرفه معرفه نکره نکره 4- اعراب: السفينةُ الصغيرةُ فـﻰ البحر . مبتدا مرفوع صفت ( تابع موصوف خودش) مرفوع شاهَدْنا سفينـــةً صغيــــرةً . مفعول به منصوب صفت ( تابع موصوف خودش)مرفوع • أکمِل الفراغ بالکلمة المناسبة : 2- الکتابُ صدیقٌ ........ یُبعِدُکَ عن الضَّلال . الف ) المُخلِصُ ب ) مُخلِصٌ ج ) مُخلِصاً د ) المُخلِصِ • أکمِل الفراغ بالکلمة المناسبة : 3- قرأتُ المجلَّتَینِ ........ فی المکتبة . الف ) المفیدتانِ ب ) المفیدةِ ج ) المفیداتِ د ) المفیدَتینِ تبصره : برای جمع های غیر انسان ، از صفت های مفرد مونث ، استفاده می شود . مثال : الکُتُبُ النافعةُ - أسماءً حَسَنةً - أشجارٍ باسِقةٍ • أکمِل الفراغ بالکلمة المناسبة : 3- ......... النافعةُ مفیدةٌ للطلابِ . الف ) الکتابُ ب ) الکتبُ ج ) کتبُ د ) کتابُ 2) جمله وصفیه : جمله ای است که پس از یک اسم نکره می آید و آن را ، توصیف می کند. مثال : رأیتُ رجلاً ذهبَ إلی المسجدِ جمله وصفیه ( یعنی صفت برای اسم نکره « رجلاً » ) جاءَ طالبٌ یَقرأُ درسَهُ . جمله وصفیه و مرفوع محلاً

(0) نظر

دسته ها :

يکشنبه 1386/4/10 16:3

اسم منصرف و اسم غیر منصرف

اسم يا منصرف است و يا غير منصرف تعريف: اسم منصرف اسم معربي است كه تنوين و جر مي پذيرد تعريف: اسم غير منصرف اسم معربي است كه تنوين و جر نمي پذيرد. مهمترين موارد اسم غير منصرف : 1- علم مونث معنوي يا حقيقي و يا لفظي باشد: زينب، فاطمة، حمزة. 2- علم غير عربي (عُجْمه) مشروط به اينكه از سه حرف بيشتر باشد. مانند: يوسف، ابراهيم. 3- نام كشورها و شهرها: ايران، كربلاء 4- علم بر وزن أفعَل. مانند: أحمد 5- أغلب صفاتي كه بر وزن أفعل هستند:أكبر . 6- اسمهايي كه بر وزن (مَفاعِل) و (مَفاعيل) و (أفاعِل) و (أفاعيل) و (فواعِل) و (فُعلاء) و (أفعلاء) باشند. مانند: مساجد، مصابيح، اصابع، اسابيع، قواعد، سجناء، اقرباء 7- عَلَمي كه از اصل خود عُدول كرده باشد (تغيير كرده باشد) و به صورت اسم خاص ديگري درآمده باشد. مانند: (عُمَر) كه در اصل (عامر) بوده است . 8- صفتي كه از اصل خود عدول كرده باشد. مانند: مَثْني (كه در اصل إثنين إثنين بوده است ) 9- اسمي كه الف ممدوده يا مقصوره زائد داشته باشد. مانند: زهراء، بُشرى . 10- عَلَمي كه در آخر آن (الف و نون زائد) باشد. به شرط اينكه آن اسم قبل از افزودن الف و نون از سه حرف كمتر نباشد. مانند: عثمان، لقمان . 11- هر صفتي كه در آخر آن (الف و نون زائد) باشد. مانند: سَكْرَان وغَضْبَانَ وَعَطْشَانَ وعجلان . 12- اسم علمي كه مركب مَزجى باشد. مانند: بَعْلَبَك . اسم از نظر انتساب اسم يا منسوب است و يا غير منسوب تعريف: اسم منسوب اسمي است كه دلالت بر نسبت مي كند و علامت آن (يّ = ياء مشدد) مي باشد مانند:طهرانيّ - موسويّ تعريف: اسم غير منسوب اسمي است كه بر نسبت دلالت نكند (عاري از ياء نسبت باشد ). نكات : * اسمي كه ختم به (ة تاء گرد) شود هنگام انتساب، تاء از آن حذف مي شود. مانند: مكة = مكيّ * اسمي كه ختم به (الف مقصوره) شود، هنگام انتساب، الف حذف شده و معمولاً پيش از ياء نسبت (واو) قرار مي گيرد. مانند: (موسي) كه مي شود: (موسوىّ ) اسم از نظر تصغير و تكبير تعريف: اسم مصغّر اسمي است كه بر حقارت و كوچكي مكَبَّر خود دلالت دارد. مانند: رُجَيْل (مرد كوچك) كه مصغّر رجُل (مَرد) مي باشد. البته براي اظهار ترحّم و شفقت هم مي آيد . اسم مُكَبَّر: اسمي است كه بر خلاف اسم مصغر است. مانند: رجُل – حسن . مشهورترين قواعد تصغير : 1- مصغر كلمه سه حرفي بر وزن (فُعَيْل) مي آيد. مانند: رَجُل – رُجَيْل . 2- مصغّر كلمه چهار حرفي بر وزن (فُعَيْلِل) مي آيد. مانند: دِرهم كه دُرَيْهِم مي شود . 3- وزن هاي ديگر اسم مصغر عبارتند از: فُعَيْلَة،فُعَيْلان مانند: زُهَيْرة، سُكَيْران 4- در تصغير اسم فاعل ثلاثي مجرد (الف) قلب به (واو) مي گردد. مانند: ناصر – نويَصر . 5-الف مقصوره در تصغير به (ياء) بدل مي شود و در ياء وزن فعيل ادغام مي شود. مانند: عصا – عُصَىّ . 6- در اسم مركب فقط جزء اول مصغر مي شود. مانند: عبد الله – عُبَيْد الله . 7- الف ممدوده در تصغير تغيير نمي كند. مانند: حَمْراء – حُمَيراء .

(0) نظر

دسته ها :

شنبه 1385/10/16 4:0

تبریک

عید سعید فطر را به همه ی شما دانش دوستان و دانش آموزان عزیز صمیمانه تبریک عرض می کنیم

(0) نظر

دسته ها :

سه شنبه 1385/8/2 6:16

انواع جمله

جمله در زبان عربي داراي دو نوع است : اسميه و فعليه
جمله اسميه به جمله اي گفته مي شود كه با اسم شروع شده باشد ****.
الطالبُ مجتهدٌ .                                                                                                                                              به اسمي كه جمله ي اسميه با آن آغاز مي شود مبتدا گفته مي شود .
به بخش دوم جمله ي اسميه كه در مورد مبتدا توضيح يا خبري مي دهد خبر گفته مي شود .
مثال : الطالبُ ناجحٌ .                       الطالبُ جلس علي الكرسي .              الطالبُ في الصفِ .
در همه ي جمله هاي بالا '' الطالب '' مبتدا ست .
اما بخش دوم جمله يعني '' ناجح '' - " جلس علي الكرسي '' - '' في الصفِ '' در اين جمله ها خبر هستند زيرا توضيح وخبري درباره ي مبتدا مي دهند .
نكته : مبتدا و خبر هر دو از نظر اعرابي مرفوع هستند .
جمله فعليه به جمله اي گفته مي شود كه با فعل آغاز شده باشد ****.
يجتهد الطالبُ .
به اسمي كه انجام كار يا حالت را به آن نسبت مي دهيم فاعل گفته ميشود كه هميشه پس از فعل مي آيد و از نظر اعرابي هميشه مرفوع است .
هر گاه فعل در انجام دادن كاري يا روي دادن حالتي بر اسمي اثر بگذارد آن اسم مفعول به ناميده مي شود كه از نظر اعرابي هميشه منصوب است .
مثال : جلس الطالبُ .                     يكتب الطالبُ الدرسَ .
فعل = « جلس » و « يكتب »          فاعل = « الطالب » در هر دو جمله              مفعول به = « الدرس » در جمله ي دوم

(0) نظر

دسته ها :

جمعه 1385/6/24 6:37

اسم موصول

اسمي است براي ربط بين دو جمله يا شبه جمله و معناي آن به وسيله ي جمله يا شبه جمله ي پس از آن _ كه صله ناميده مي شود _ كامل مي گردد . اسم موصول به دو دسته تقسيم مي شود : 1- اسم موصول خاص كه عبارتند از : مذكر:الذي - اللذانِ / اللذينِ - الذينَ مؤنث :التي - اللتانِ / اللتينِ - اللاتي مثال :جاءَ الطالب الذي كتبَ درسَه . " آمد دانش آموزي كه درسش را نوشت ." جاء الذي كتب درسه . " آمد كسي كه درسش را نوشت ." 2- اسم موصول عام ( مشترك )كه به دو شكل است : * - عاقل ( انسان )مذكر و مؤنث : مَن ** -غير عاقل (حيوان و اشياء ): ما مثال :جاء الطالب مَن كتب درسه . " آمد دانش آموزي كه درسش را نوشت ." جاء مَن كتب درسه . " آمد كسي كه درسش را نوشت ." اشتريتُ الكتابَ ما وصيَّتَ بهِ . "خريدم كتابي را كه سفارش كردي .

نكته : بايد توجه كرد كه مي توان به جاي موصولات خاص از موصول عام استفاده كرد .

(0) نظر

دسته ها :

سه شنبه 1385/6/21 6:40

ضمیر

ضمیر کلمه ای است که جانشین اسم می شود و از تکرار آن جلوگیری می کند .

ضمیر با اسمی که جانشین آن شده از نظر عدد ( مفرد ، مثنی ، جمع ) و از نظرجنس ( مذکر و مونث ) واز لحاظ موقعیت ( غایب ، مخاطب ، متکلم ) مطابقت دارد .

ضمیر به دو دسته منفصل ( جدا ) و متصل (چسبان ) تقسیم می گردد .

منفصل مرفوعی : هو ، هما ، ... ،أنتَ ، أنتما ، ... ، أنا ، نحن * هیَ طالبة .*

منفصل منصوبی : إیاهُ ، إیاهما ، ...،إیاکَ ، إیاکُما ،...،إیایَ ، إیانا * إیاکَ نعبدُ . *

متصل مرفوعی : ا ، و ، ... ، تَ ، تما ، ... ، تُ ، نا * الطلاب ذهبواإلی المدرسة*

متصل منصوبی ومجروری : ه ، هما،...، کَ، کما،...، ی ،نا * أتممتُ علیکم نعمتی*

(1) نظر

دسته ها : نکته های کنکوری و کمک آموزشی

دوشنبه 1385/6/13 5:57

مشتقات : 7 - اسم تفضیل

اسمی است که برتری کسی یا چیزی را بر یک یا چند موصوف دیگر بیان می کند . اسم تفضیل با صفت تفضیلی « تر » و صفت عالی « ترین » فارسی مطابقت دارد .

اسم تفضیل از فعل ثلاثی مجرد ساخته می شود ، مذکر و مونث آن وزن جداگانه دارد . مذکر « أفعَل » مثلا از فعل « حَسُنَ ، یَحسُنُ » می شود « أحسَن » : نیکوتر ، نیکو ترین مونث « فُعلی » مثلا از فعل « حَسُنَ ، یَحسُنُ » می شود « حُسنی » : نیکوتر ، نیکو ترین

نکته : اگر در جمله پس از اسم تفضیل حرف « مِن » بیاید اسم تفضیل به صفت تفضیلی « تر» فارسی ترجمه می شود ، در غیر این حالت ، آن به صفت عالی « ترین » ترجمه می گردد .

مثال : « أنا أقدَرُ مِنک . »: من از تو تواناترم . « أنا أقدَرُ رجالٍ . »: من تواناترین مرد هستم .

(0) نظر

دسته ها :

شنبه 1385/6/4 22:44

مشتقات : 6 - اسم مبالغه

اسم مبالغه صفت هایی هستند به معنای اسم فاعل ( کننده کار یا دارنده حالت ) که زیادتی صفت را می رسانند .

مثال : « کاذب » اسم فاعل : دروغگو اما « کَذّاب » اسم مبالغه : بسیار دروغگو مشهورترین وزن های اسم مبالغه : 1- « فَعّال » مانند « غفّار» : بسیار آمرزنده ، « رزّاق »: بسیار روزی رسان 2- « فَعّالة » مانند « علّامة » : بسیار دانا ، « فهّامة » :بسیار دانا نکته : فعل های متعدی یا فعل های دو وجهی ( لازم _ متعدی ) ساخته می شود .

(0) نظر

دسته ها :

سه شنبه 1385/5/31 22:46

مشتقات : 5- صفت مشبهة

اين اسم دلالت بر ثبوت و دوام صفت يا حالتي دارد و با صفت مطلق يا ساده در زبان فارسي برابري مي کند .

لازم به ذکر است که اين نوع مشتق فقط از فعل لازم ساخته مي شود .

اما پر کابردترين وزن هاي صفت مشبهة : 1- فَعيل = عَليم ، حَکيم ،جديد ، شريف ، کبير ، ضخيم ، حميد ، ... 2- فَعل = صَعب ، سَهل ، ضَخم ، عَذب ، شَيخ ، ... 3- فَعِل =خَشِن ، فَرِح ، فَطِن ، فَهِم ، ... 4- فَعلان = عَطشان ، جَوعان ، کَسلان ، غَضبان ، ظَمآن ، ... 5- فَعول = رَسول ، وَقور ، فَطور ، ... 6- فَعَل = حَسَن ، صَمَد ، ... 7- أفعَل - فَعلاء = أحمَر - حَمراء ، أسوَد - سَوداء ، أبيَض - بَيضاء ، أخضَر - خَضراء ، أعوَج - عَوجاء ، أعوَر - عَوراء ، أحمَق - حَمقاء ، ...( هر گاه صفت بر رنگ و عيب دلالت داشته باشد مذکر بر وزن « أفعَل » و مونث بر وزن « فَعلاء » مي آيد .)

(0) نظر

دسته ها :

يکشنبه 1385/5/22 0:1

مشتقات : 2- اسم مفعول

اسم مفعول از ثلاثی مجرد بر وزن « مفعول » ساخته می شود به عنوان مثال از فعل « نصر - ینصر »اسم مفعول « مَنصور » می باشد . اما از ثلاثی مزید و رباعی چیزی شبیه اسم فاعل مزید است یعنی اینکه : 1-حرف مضارعة را از ابتدای اولین صیغه ی فعل مورد نظر حذف و بجای آن میم مضموم « مُ » می گذاریم . 2-دومین حرف اصلی را از آخر مفتوح می کنیم . مثال : از « استخرج » که اولین صیغه ی مضارعش « یستخرج » می باشد ابتدا حرف « ی » را از اولش حذف وبجایش « مُ » می گذاریم سپس دومین حرف اصلی از آخر را که « ر » می باشد فتحه می دهیم ، بدین ترتیب اسم مفعول آن « مُستخرَج » ساخته شد .

(0) نظر

دسته ها :

جمعه 1385/4/30 23:53

تست شماره 1

عین الاسم ؟1- هو 2- زهق 3-الی 4- یقرب

(0) نظر

دسته ها : سئوالات کنکور

پنج شنبه 1385/4/29 23:32

مشتقات : 1- اسم فاعل

اسم فاعل به دو صورت مجرد و مزيد ساخته مي شود ؛ اسم فاعل مجرد از فعل ثلاثي مجرد بر وزن « فاعِل » ساخته ميشود به عنوان مثال از فعل « نصر ، ينصر » مي شود « ناصر » ، از فعل « حمد ، يحمد » مي شود « حامد » اسم فاعل مزيد از فعل ثلاثي مزيد و رباعي بدين شيوه ساخته ميشود : 1- حرف مضارعة را از اول اولين صيغه ي فعل مورد نظر حذف مي کنيم و بجاي آن ميم مضموم « مُ » مي گذاريم . 2- دومين حرف اصلي از آخر را مکسور ميکنيم و ضمه ي آخر فعل را برمي داريم . مثال : از فعل « استخرجَ » که ثلاثي مزيد باب استفعال است اولين صيغه ي مضارع آن « يستخرج » است که حرف مضارعة « ي » را از اول آن حذف مي کنيم و بجايش « مُ » قرار مي دهيم سپس دومين حرف اصلي از آخر را که « ر » مي باشد کسره مي دهيم پس اسم فاعل در اينجا « مُستخرِج » است. نکته : اسم فاعل با اضافه شدن « ة » به آخر آن مونث مي گردد و مانند ساير اسم ها به صورت مثني وجمع نيز کابرد دارد .

(1) نظر

دسته ها :

پنج شنبه 1385/4/29 23:17

جامد و مشتق

در زبان عربی کلماتی که از فعل گرفته شده و دارای وزن خاصی هستند مشتق نامیده می شوند مانند « مسجد » که از فعل « سجد - یسجد » گرفته شده و بر وزن « مَفعِل » است . مشتقات هشت نوع هستند که در آینده هر یک به تفصیل توضیح داده میشود . اما جامد به کلمه گفته می شود که مشتق نباشد و کلمه جامد از فعل گرفته نشده است مانند : رجل - کتاب

(0) نظر

دسته ها :

پنج شنبه 1385/4/29 23:16

علامت های شناسایی انواع کلمه

علامت های شناسایی اسم از جمله علامت های شناسایی اسم 1-«ال»، 2-تنوین ، 3-« ة »، 4-« اء » و... البته برخی اسم ها علامت خاصی ندارند مانند : ضمیر -اسم اشاره -اسم موصول - اسم شرط - اسم استفهام - ظرف علامت های شناسایی فعل از جمله علامت های شناسایی فعل ماضی این است که در آخر آن در صیغه ی اول مبنی بر فتحه است بدون اینکه حرفی یا ضمیری به آن اضافه شود مانند :ذهبَ - اَکرمَ -إستخرجَ ؛ اما درصیغه های 2و3ضمیر«ا»،«و» ، در4 حرف«ت» - که علامت مونث است - ، در 5 حرف«ت» + ضمیر«ا» ، در6 ضمیر «نَ»،در بقیه ی صیغه ها به ترتیب ضمیرهای «تَ ،تُما ،تُم ،تِ ،تُما ،تُنَّ ،تُ ،نا »می آید که معادل شناسه های فعل زبان فارسی است . در ابتدای فعل مضارع یکی از حروف مضارعة «ی-ت-أ-ن»می آید-فعل مضارع چون معرب است انتهای آن حالت ثابتی ندارد - . اما آخر فعل امر همواره مجزوم به سکون یا حذف «ن»است بجز جمع مونث که مبنی است و نونش هیچگاه حذف نمی شود. علامت های شناسایی حرف حرف ها علامت خاصی ندارند وبلکه تعداد آنها محدود ومعدود است که می توان آنها را حفظ کرد بویژه پر کاربرترین آنها را. 85/4/14 روز گرامیداشت قلم

(1) نظر

دسته ها :

پنج شنبه 1385/4/29 23:1

کلمه و انواع آن در زبان عربی

کلمه در زبان عربی به سه قسم تقسیم می شود: 1-اسم 2-فعل 3-حرف اسم کلمه ای است دارا ی معنی بدون داشتن زمان که برای نامیدن کسی یا چیزی یا حالتی بکار می رود مانند: رجل - جبل - عطش فعل کلمه ای است دارا ی معنی و زمان که به سه دسته تقسیم میشود : 1- ماضی 2- مضارع 3- امر حرف کلمه ای است که به تنهایی بدون معنی وزمان است وبوسیله کلمه پس از خود معنی پیدا می کند منند:فی - و - الی - ...

(0) نظر

دسته ها :

پنج شنبه 1385/4/29 23:0